ارزیابی دو روش معادله همبستگی خطی و کریجینگ معمولی به منظور برآورد توزیع مکانی عمق برف درحوزه آبخیز صمصامی

 توزیع مکانی ذخائر برفی، بمنظور برآورد هر چه دقیقتر روانآب حاصل از آنها، از اهمیت خاصی در هیدرولوژی برف برخوردار است. دستیابی به توزیع مکانی عمق برف می بایست از راه اطلاعات مشاهده ای و در مقیاسی فشرده، صورت گیرد. لیکن بدلیل محدودیتهای عملی، جمع آوری اطلاعات،به ویژه در مقیاس مذکور، دشوار و گاهی غیر ممکن می باشد. استفاده از روشهایی که بتوانند عمق برف را در نقاط فاقد اندازه گیری، برآورد نمایند و نیز بررسی دامنه کاربرد آنها در این خصوص، امری ضروری است. برای این منظور در این تحقیق در محدوده ای بمساحت 2/5 کیاومتر مربع  از حوضه کوچک صمصامی از سر شاخه های کارون شمالی، و با بهره گیری از 258 نقطه اندازه گیری شده عمق برف،  دو روش رگرسیون خطی چند گانه و کریجینگ معمولی مورد ارزیابی و سپس مقایسه قرار گرفتند. ارزیابی مزبور از طریق مقایسه مقادیر برآورد شده توسط هریک از دو مدل توسعه یافته بر اساس 208 نقطه مشاهده ای در 50 نقطه ارزیابی با مقادیر مشاهده ای در این نقاط، صورت گرفت. تحلیل آماری داده ها نشان داد 67% تغییرات عمق برف تحت تأثیر عوامل ارتفاع، جهت شیب شمالی- جنوبی و شاخص بادپناهی از طریق روش رگرسیون خطی در فاصله اطمینان 95% مدل گردید. اما زاویه شیب رابطه معنی داری در فاصله اطمینان مذکور با عمق برف نداشت. از طرفی نتایج کاربرد کریجینگ معمولی در اطلاعات فوق، نشان داد که 62% تغییرات عمق برف با این روش مدل گردید. مقایسه توانایی های دو مدل (67% تغییرات عمق برف با 62% آن)، حاکی از برتری نسبتا کم رگرسیون خطی نسبت به کریجینگ معمولی بود. لیکن کریجینگ معمولی بخاطر قابلیت بیشتر آن نسبت به رگرسیون خطی در نشان دان تغییرات تدریجی تر عمق برف در نقشه توزیع مکانی آن، از برتری بیشتری برخوردار بود.